การประกอบอาชีพ
อย่ามองแค่ว่า "เรียนอะไรดี" แต่ต้องมองเลยว่า "อยากทำหรือควรทำอาชีพอะไรดี" ด้วยเลยค่ะ
ซึ่งประเด็นว่าจะทำอาชีพอะไร ไปเรียนสายไหนนี่แหละที่เป็นปัญหาโลกแตก! เราต้องการทำอาชีพอะไร และสายไหนเรียนไปทำอะไรได้บ้าง ในยุคนี้ควรเลือกเรียนอะไรดี พี่เกียรติมีประเด็นเล่าสู่กันฟังค่ะ ก้าวสู่ยุคประชาคมอาเซียน สายสามัญหรือสายอาชีพ สายไหนจะไปรุ่ง!
___________________________________________________
อย่างที่เราทราบกันว่ามี 7 อาชีพ ที่จะทำงานได้อย่างเสรีในประชาคมอาเซียน คือ วิศวกร สถาปนิก การสำรวจ บัญชี พยาบาล ทันตแพทย์ แพทย์ และกลุ่มอาชีพที่ 8 การท่องเที่ยวและโรงแรม ที่ติดข้อกฎหมายไทย แต่เป็นอีกกลุ่มอาชีพที่มี MRAs ว่าสามารถเคลื่อนย้ายได้เสรีค่ะ
ใน 8 อาชีพนี้มีเพียง 3 อาชีพคือ พยาบาล ทันตแพทย์ และแพทย์ ที่ต้องเรียน สายสามัญเท่านั้น ในขณะที่สาขางานอื่นๆ สามารถเรียนสายอาชีพได้ และสามารถเลือกออกไปทำงาน หรือเรียนแบบทำงานไปเรียนไปได้ก็ได้ทันทีตั้งแต่ยังเรียน ปวช. ด้วยค่ะ แต่ ณ ตอนนี้ พ.ศ. 2557 ค่านิยมในการต่อสายอาชีพยังถูกมองไปด้านลบ และยังมีข้อจำกัดในการต่อปริญญาตรีอยู่บ้างค่ะ

แต่เราต้องพิจารณาว่า ลักษณะการเรียนรู้แต่ละคนต่างกัน บางคนเก่งคำนวณแต่ไม่ชอบงานปฏิบัติเลย บางคนเป็นกลุ่มชอบวางแผน แต่ไม่ชอบลงมือเอง บางคนเก่งคำนวณดุจผู้วางแผน แต่จริงๆ ไม่ชอบอยู่กับที่ ดังนั้นต้องเลือกเรียนให้เข้ากับตัวเองจะมีความสุข และไปได้ดีกว่าค่ะ อย่างงานบัญชีเป็นงานคำนวณก็จริง แต่ในความเป็นจริงนักบัญชีไม่ได้คิดเลขในใจ หรือใช้ตรีโกณในการคำนวณงบดุลนะ เขาก็ใช้สูตรทางบัญชี โปรแกรมคอมพิวเตอร์ และเครื่องคิดเลขในการคำนวณค่ะ ดังนั้นไม่ได้หมายความว่า ตกเลขแล้วจะไม่เข้าใจบัญชีนะคะ (แต่มันเป็นศาสตร์ใกล้เคียงกัน ต้องพิจารณาดีๆ ไม่งั้นจะทนทำงานกับตัวเลขได้อย่างไรเนอะ) อย่างพี่เกียรติก็ไม่ชอบเลข แต่พี่ชอบสถิติและเลขาคณิตนะ ซึ่งมันก็คือบทย่อยในวิชาคณิตศาสตร์ใช่ไหมล่ะ
ในเมื่อคนเรามีลักษณะการเรียนรู้ต่างกัน ความชอบต่างกัน
เราก็ควรดูว่าเรียนแบบไหนจะเหมาะกับเรา
อย่างวิศวกรก็ มี 2 แบบ (1)วิศวกรภาคสนาม อยู่กับไซต์งาน ดูแลช่างทำงาน ต้องทำงานเป็น มีทักษะทำแบบช่างได้ กลุ่มนี้ถ้าจบมาทางสายอาชีพ จะทำงานได้คล่องมากกว่า และเริ่มต้นงานได้ดี (2)วิศวกรหลังฉาก แบบที่ค่อยดูแลกระบวนการงานควบคุม คอยคำนวณ ดูโครงสร้าง งานวางแผนแต่ไม่ถนัดลงสนามคุมช่าง หรือลงมือทำเอง จบจากสายสามัญมากกว่า สองกลุ่มนี้ มีทักษะและรูปแบบการทำงานที่ต่างกัน แต่ก็เป็นวิศวกรเหมือนกัน (ความต่างนี้พิจารณาโดยรวมนะคะ จริงๆ เนื้องานหรือความชอบ และทักษะแต่ละคนอาจต่างกัน เพียงสรุปภาพให้ชัดเจนค่ะ)
แต่ไม่ได้หมายความว่า ถ้าไม่ได้เรียน 8 อาชีพนี้ อนาคตจะดับวูบ!

แม้จะเข้าสู่ยุค AEC แล้ว แต่อาชีพในโลกแห่งความเป็นจริง ไม่ได้มีแค่ 8 อาชีพเท่านั้น น้องๆ ต้องเข้าใจด้วยว่าทุกอาชีพมีความสำคัญในสังคม อีกทั้งไทยยังเป็นประเทศที่ส่งออกอาหารและงานสวยงานสู่โลกอยู่นะคะ ดังนั้น ชาวไร่ ชาวนา แม่บ้านแปรรูปผลผลิต งานศิลปะหัตถกรรม ออกแบบอัญมณี เครื่องแต่งกาย อะไรเหล่านี้ก็ยังมีความสำคัญอยู่ทั้งนั้น ชอบด้านไหน ทำให้ตัวเองเป็นผู้เชี่ยญชาญในด้านนั้นค่ะ
เช่น อยากเป็นดีไซเนอร์ระดับโลก ส่งนางแบบใส่ชุดเราเดินในงานแฟชันวีค เขาไม่มานั่งถามหรอกค่ะว่าจบปริญญาตรีมาหรือยัง ฝีมือต่างหากที่ช่วยการันตีจริง เรื่องออกแบบและเย็บปักถักร้อย ไม่ได้เป็นวิชาหลักที่โรงเรียนทั่วไปค่ะ ถ้าชอบจริงๆ กล้าจริงๆ มั่นใจจริงๆ สายอาชีพมีให้เรียนค่ะ พอจบบ ม.3 ก็เลือกเรียน ปวช. คหกรรม กลุ่มงานผ้าและเครื่องแต่งกายได้เลยค่ะ ไม่ต้องเรียนฟิสิกส์ เคมี หรือนั่งท่อง นั่งสอบ นั่งเรียนพิเศษวิชาที่เรา(อาจ)ไม่ชอบนะคะ เราจะมีเวลาและได้ฝึกด้านนั้นเลยจริงๆ
ที่มา https://www.dek-d.com/education/34653/
ความคิดเห็น
แสดงความคิดเห็น